Opmerkingen:

In het boek wordt verteld over het vermommen en verkleden daags voor kerstmis. Er wordt ook verwezen naar Nederland alwaar de bevolking zich een bepaalde tijd voor kerstmis voorziet van een volledige maskerade. Er wordt verteld over de drie Koningen waarvan een der koningen, soms alle drie, voorzien is van een zwart masker (momaangezicht) of zwart geschminkt gezicht. Een gebruik dat duurt van half november tot aan drie Koningen (6 januari). In Nederland vallen daar ook de gebruiken rond de Sinterklaastijd  en Sint Maarten onder.

De tekst gaat over Drie Koningen, een gebruik dat in Duitsland in ieder geval gedurende deze gehele periode wordt vormgegevendoor figuranten. Tevens wijst men op een gebruik in Holland rond Sint Nicolaas waarbij mensen zich eveneens vermommen met een zwart masker, al dan niet zwart geschminkt. In het boek wordt namelijk tevens op dezelfde pagina verwezen naar de St. Nicolaas avond in Nederland voor het geven van presentjes aan de kinderen, zo men in andere landen met kerst doet.

“’t Is ook een gebruik in Duitschland, dat men zyne kinderen en goede vrienden op Kersdag een gastmaal geeft, en eenige geschenken doet; voornamelyk aan de kinderen, die men dan ook zeer belagchelyke denkbeelden inboezemt, met tot hen te zeggen (b) dat J.C. op Kersnacht met allerlei poppegoed uit den Hemel nederdaalt. Een ruim zo zotte daat is het, dat men een jong kind in de luuren gaat bakeren, en in een wieg sussen, om de kindsheit van Onzen Zaligmaker daar door te verbeelden. Nog een ander gebruik niet minder buitensporig is ‘er, namelyk dat men zich daags voor Kermis gaat vermommen en verkleden op allerleye wyzen, die zo belagchelyk als onbetamelyk, en zelfs dikwils gevaarlyk zyn.Wy moesten niet vergeten het zingen van Kers-Liederen langs de straten door zekere gewaande devotarissen, die den naam van bedelaaren beter zouden verdienen. Menigmaal zingen zy die Liederen op, onder het doen van belagchelyke sprongen, en het maken van buitensporige gebaarden. In Holland ziet men het gemeene volk eenigen tyd voor Kersmis byna eene volkomene mascarade aanrechten. De zangers verkiezen drie der welgemaakste van hunne bende, om de drie Koningen op een rei gaande te verbeelden. De middelste stapt statelyk voort met een groote sterre van wit papier, die aan het opperste einde van een lange stok is vastgemaakt: binnen de sterre branden een of twee kaarsen. Die dezelve draagt, doet ze omdraajen terwyl hy zingt. De drie Koningen hebben witte hembden aan, en zy zyn als gekroond met een soort van een windsel om het hoofd, dat met klatergoud versiert is. Een van de drie heeft een zwart momaangezicht voor, of zyn aangezicht is maar bestreken met zeker zwart smeersel, ook ziet men zomwyl zy alle drie zwart gemaakt zyn; Dat spel begint doorgaans half November, en eindigt met Driekoningen.”

“(b) Met diergelyke zottigheden vermaken de Hollanders hunne kinderen op St. Nicolaas avond.”